دوچرخه سواری و ارتروز زانو؛ نگرانی های تغییر در شدت انجام تمرین و ابتلا به مشکلات و حالت آناتومیکی و بیومکانیکی
ورزش هایی نظیر درچرخه سواری، مایع میان مفصلی را که در واقع عملکردی همچون روغن دارند را بیشتر تولید می کند و که همین امر درصد ابتلا به ساییدگی مفصل زانو را کاهش می دهد. هم ممکن است افراد مبتلا به آرتروز زانو برایشان دوچرخه‌سواری مضر باشد و درصورت انجام صحیح حرکات کاملا مناسب باشد. در این مقاله می‌خواهیم درباره دوچرخه سواری و آرتروز زانو ، دوچرخه سواری برای پارگی رباط صلیبی، فواید دوچرخه سواری برای زانو، دوچرخه‌سواری و آرتروز به شما اطلاعاتی را ارائه دهیم تا درباره دوچرخه‌سواری هنگام داشتن آرتروز مفاصل زیر نظر دکتر آرتروز زانو آگاهی کامل را پیدا کنید.
در صورتی که افراد با بیماری‌های تنفسی و قلبی عروقی دست و پنجه نرم می‌کنند یا به آرتروز شدید مفاصل دچار شده‌اند، دوچرخه‌سواری برای آنها دارای محدودیت‌هایی است. البته قابل ذکر است که با باور متخصصان، در صورت انجام دوچرخه‌سواری به شکل صحیح ساختاری که عضلات نگهدارنده مفاصل را تشکیل می‌دهند تقویت می‌شود. دوچرخه‌سواری و ارتروز می‌توانند یکی از رایج‌ترین درد‌های ورزشکاران این رشته ورزشی را به وجود بیاورند. چند مورد از قسمت‌های زانو که هنگام دوچرخه‌سواری ممکن است دچار درد شوند، اشاره نموده‌ایم. همچنین چند مورد از شرایط خاصی که موجب ایجاد درد در زانو هنگام دوچرخه‌سواری می‌شوند را بررسی می‌کنیم. در ادامه نگاهی دقیق به حالت عملکرد داخلی عضلات و مفاصل زانو می‌پردازیم و صدمات ناشی از استفاده بیش از حد از دوچرخه را برای شما بیان می‌کنیم. مشکلاتی که دوچرخه سواری و ارتروز زانو را به یکدیگر مرتبط می‌کنند از سه دسته کلی سرچشمه می‌گیرند.
1. ایجاد تغییر در شدت انجام تمرین و ابتلا به مشکلات دوچرخه سواری و ارتروز زانو
2. تغییر دادن تجهیزات مورد استفاده در تمرین
3. حالت آناتومیکی و بیومکانیکی و ایجاد مشکلات
یک قانون مهم در حین انجام دوچرخه‌سواری وجود دارد که با رعایت آن می‌توانید با زانو درد خداحافظی کنید. چند استراتژی مهم وجود دارند که ممکن است مشکلات مرتبط‌کننده دوچرخه سواری و ارتروز زانو را برای ما حل کنند. در وهله اول در نظر داشته باشید که انجام هر یک از این‌ها بسیار مهم است و برای اینکه از دردسر دوری کنید نیاز دارید با دقت به انجام این موارد بپردازید.
از مشکلاتی که عمل دوچرخه سواری و ارتروز زانو را به یکدیگر مرتبط می‌کنند افزایش ناگهانی در شدت تمرین در برنامه تمرینی ورزشکاران هست که در دوچرخه سواران به این صورت ظاهر می‌شود که، آنها در حالت نامناسب دنده‌های دوچرخه خود را بر روی حالت‌های سنگین به صورت ناگهانی قرار می‌دهند.
بهتر از پس از هر بار انجام دوچرخه‌سواری قسمت‌هایی از عضلات بزرگ بدن‌تان را با ملایمت بکشید و آنها را به آرامی با ماساژ دادن گرم کنید. باری به هر جهت مشکلات دوچرخه سواری و ارتروز زانو در صورتیکه شما از عضلات خود، به خوبی مراقبت کنید، از بین خواهند رفت.
عضلات مرکزی دارای قدرت زیادی هستند. از قدرت آنها غافل نشوید زیرا آنها می‌توانند به تقویت عضلات بسیار بزرگتر بپردازند و همیشه آنها را آماده برای انجام فعالیت‌های ورزشی نگاه دارند.
مشکلات و درد‌های موجود در مبحث دوچرخه سواری و ارتروز زانو در چهار ناحیه از عضلات پا به وجود می‌آیند. از این موارد می‌توان به قسمت‌های قدامی، خلفی، داخلی یا خارجی و سندروم باند ایلیوتیبیال اشاره کرد.
راه حل پزشکان برای درمان چنین وضعیتی، اصلاح تعادل و تمرکز برای عدم ایجاد مشکلات مرتبط‌کننده دوچرخه سواری و ارتروز زانو هست. اما پیش از اصلاح تعادل و تمرکز باید در نظر داشته باشیم که ساختار‌های جانبی را بر روی ساخت حجم عضلانی داخلی شل و راحت نمایید. کاهش نیرو‌ها از طریق مفصل کشککی فمورال هدف تمامی روش‌هایی است که خواستار درمان این عارضه هستند.
با صاف نگه داشتن پا‌های خود هنگام دوچرخه‌سواری با مشکلاتی که دوچرخه سواری و ارتروز زانو را به هم ربط می‌دهند خداحافظی کنید. همچنین در صورتی که از درد در ناحیه قدامی زانو رنج می‌برید، ابتدا باید بررسی کنید که آیا زین در ارتفاع مناسبی قرار دارد یا خیر. در صورتی که زین در ارتفاع نامناسب قرار داشته باشد دوچرخه سوار هنگام رکاب زدن فشار زیادی را باید به رکاب از طریق عضلات زانو بیاورد و همین امر در طولانی مدت باعث مبتلا شدن به درد‌های زانو می‌شود.
دوچرخه سواران می‌توانند برای کمک به درد در زانو با گرم کردن به تقویت عضله پهن میانی بپردازند. اگر به مدت یک هفته یا بیشتر کشش‌های منظم و ماساژ را روی عضله پهن میانی اعمال کنید می‌توانید این‌امید را داشته باشید که در آینده از مشکلات مرتبط کننده دوچرخه سواری و ارتروز زانو دوری کنید و نیرو‌هایی که وظیفه تثبیت کشکک زانو را دارند را به تعادل برسانید.
بسیاری از دوچرخه سواران بر این باور هستند که با استفاده از چسب و زانو بند می‌توانند کشکک زانو را در حالتی مناسب و ایمن قرار دهند تا به مشکلات دوچرخه سواری و آرتروز زانو دچار نشوند. این باور تا حد زیادی اشتباه است زیرا فشاری که هنگام دوچرخه سواری بر روی زانو‌ها اعمال می‌شود نوار چسب را در جای خود نگه نمی‌دارد. ورزشکاران می‌توانند با مشورت گرفتن از متخصصان، با انجام حرکات اصلاحی و ورزشی برای تحرک بافت‌های جانبی سفت در اطراف کشکک زانو اقدام کنند.
در آخر قابل ذکر است که مشکلات دوچرخه سواری و ارتروز زانو تنها زمانی به وجود نمی‌آیند که زانو بر روی رکاب دوچرخه خم شده باشد. خم شدن برای برداشتن چیزی و نشستن به مدت طولانی با پا‌های آویزان یا بالا رفتن از پله‌ها می‌توانند از دیگر دلایل آرتروز زانو باشند.
ایجاد درد در ناحیه خلفی زانو
یکی از شایعترین علل زانو درد در قسمت خلفی زانو بالا بودن بیش از حد زین است. سعی کنید همیشه دوچرخه خود را در ارتفاعی دقیق قرار دهید. این درد به خاطر ارتفاع نامناسب زین ایجاد می‌شود زیرا زانو باید به حد زیادی کش بیاید تا بتواند عمل رکاب زدن را انجام دهد. مورد فوق الذکر یکی از شایعترین مشکلات دوچرخه سواری و ارتروز زانو هست که مشکل در عضلات همسترینگ زانو را برای ورزشکاران به ارمغان می‌آورد و باید تحت نظر پزشک قرار بگیرد تا موجب ایجاد کیست در این قسمت از زانو شود.
زانو درد داخلی و جانبی
به وجود آمدن درد در این نواحی به این صورت رایج است و اگر درد به صورت خاص‌تری رخ دهد دلیل آن برای گرفتن نادرست پا بر روی پدال‌ها است. این نوع درد هنگامی رخ می‌دهد که دوچرخه سوار کفش جدیدی را برای رکاب زدن انتخاب کرده باشد یا اولین بار باشد که دوچرخه سواری می‌کند و یا اینکه پدال‌های خود را عوض کرده باشد.
درد بیشتر توسط رباط‌های جانبی که در قسمت خارجی پا قرار دارند ایجاد می‌شوند که وظیفه آنها مانع شدن از خمیدگی پا به روش اشتباه است. از مشکلاتی که پدال دوچرخه برای دوچرخه سوار به ارمغان می‌آورد فاصله‌ای است که پدال‌ها میان پا‌ها هنگام رکاب زدن ایجاد می‌کنند یا هنگام دوچرخه سواری برای پدال زدن زاویه نامناسبی را برای پا ایجاد می‌کنند. اگر می‌خواهید از درد داخلی و جانبی در قسمت زانو پرهیز کنید بهتر است رویه ی پدال‌ها را از نظر میزان سایش بطور مرتب بررسی کنید تا مشکلی برای زانوان شما پیش نیاید.
درمان پارگی رباط جلویی
هنگامی که دوچرخه سواران با این مشکل مواجه می‌شوند پزشک متخصص می‌تواند از عدم ثبات زانو و میزان درد تحمیل شده به فرد، درصد آسیب را متوجه شود. اما به طور کلی اکثر پزشکان برای بیمار عکس MRI تجویز می‌کنند تا از ناحیه آسیب دیده اطلاعات بیشتری داشته باشند. پس از گرفتن عکس MRI، پزشک می‌تواند درصد آسیب دیدگی زانو را تا حد زیادی تخمین بزند و در صورت آسیب دیدن بقیه قسمت‌های زانو نیز برای آنها درمانی را تجویز کند. اصول و روش‌های درمانی در این مرحله برای فرد به شکل زیر انجام می‌شود.
قرار دادن پا در ارتفاع مناسب و استفاده کردن از کمپرس آب یخ هنگام بانداژ کردن پا یکی از مواردی است که در مرحله اول پزشکان برای بازسازی و ترمیم رباط صلیبی جلویی پا بر روی بیماران پیاده می‌کنند. پس از آن فیزیوتراپ برای انجام حرکات اصلاحی به بیمار ورزش‌های خاصی را پیشنهاد می‌دهد تا بتواند رباط صلیبی جلویی او را به شکل اولیه بازگرداند. در صورتی که در این مرحله فرد درد زیادی را متحمل شده باشد درمان می‌تواند بدون عمل جراحی پیش برود.
چه زمانی جراحی برای ترمیم رباط صلیبی جلویی به حالت اجبار در می‌آید؟
اگر فرد از لحاظ فیزیکی جوان و سالم باشد و البته میزان آسیب دیدگی رباط صلیبی او بالا باشد جراحی یک راه مناسب برای درمان است. پس از جراحی فرد به سرعت می‌تواند به چرخه معمولی زندگی خود بازگردد و ورزش‌های مختلفی را انجام دهد. پیش از جراحی به طور معمول پزشکان برای تقویت کردن سیستم ایمنی بیماران برای آنها دارو‌هایی را تجویز می‌کنند که بتوانند سیستم بدن آنها را تقویت کنند.
در این مدل از جراحی ناحیه مورد نظر توسط پزشک به وسیله یکی از تجهیزات پزشکی با نام آرتروسکوپ سوراخ می‌شود. پس از این عمل رباط آسیب دیده به شکل کامل برداشته شده و یک پیوند جدید جای آن را می‌گیرد. کشکک زانو یا قسمت پشت ران بیمار ناحیه‌ای است که این پیوند عموماً از آن برداشته می‌شود. پزشک متخصص و جراح تشخیص این موضوع را می‌دهند که کدام قسمت برای جایگزین شدن به عنوان پیوند مناسب‌تر است. مدت ۶ ماه طول می‌کشد تا پیوند و بدن بیمار با یکدیگر همسازی پیدا کنند و بیمار بتواند به فعالیت‌های روزمره خود و انجام فعالیت‌های ورزشی مختلف و گوناگون بازگردد.
تشخیص این مرحله از درمان برعهده پزشک هست. پزشک با بررسی توانایی بیمار می‌تواند این مرحله را شروع کند. در توانبخشی تمرکز بر روی بهبود یکسری از شرایط بیمار هست که این عمل دارای مراحل مختلفی هست. پس از دو ماه بیمار توانایی انجام دوچرخه سواری را دارد و تقریباً می‌توان گفت دوچرخه سواری برای پارگی رباط صلیبی او بسیار مفید است. اما در نظر داشته باشید که دوچرخه سواری باید زیر نظر پزشک ارتوپد انجام گردد زیرا این عمل به خاطر شرایط خاص بیمار باید در مناسب‌ترین حالت انجام شود. سه ماه بعد بیمار می‌تواند آهسته دویدن را شروع کند و پس از شش ماه بیمار بهبود کامل خود را به دست می‌آورد و فعالیت‌های سابق خود را انجام خواهد داد. در صورتی که بیمار خواستار انجام فعالیت‌های ورزشی سنگین باشد ممکن است دوره توانبخشی بین ۶ تا ۱۲ ماه به طول بیانجامد.
دوچرخه سواری در مواردی که در قسمت زیر آنها را بیان می‌کنیم عملی درمان‌کننده و مفید هست زیرا توسط آن عضلات اندام تحتانی به خصوص عضلات چهار سر درمان و کنترل و تقویت می‌گردند.
♦ آرتروز به شکل خفیف یا متوسط
♦ نرمی غضروف کشکک یا کندرومالاسی
♦ مینیسک به شکل خفیف یا متوسط
♦ وجود کجی یا بدشکلی در مفاصل
♦ التهاب مزمن
در صورتی که مقاومت دوچرخه قابل توجه باشد تقویت عضله صورت می‌گیرد. رکاب زدن در دنده سبک برای زانو مفید نیست. در جلسه اول بهتر است رکاب زدن با فشار کم و استراحت‌های چند دقیقه‌ای در بینابین تمرین انجام شود اما در نهایت مقاومت و سختی تمرین بیشتر خواهد شد. اشخاصی که منع استفاده از دوچرخه را ندارند زانوان پایدارتر و درد کمتر در قسمت زانو را تجربه می‌کنند. همچنین احتمال خالی کردن زانوان آنها بسیار کمتر است.
فواید دوچرخه سواری برای زانو بسیار زیاد است زیرا دوچرخه سواری در دسته ورزش‌های هوازی و ایروبیک قرار می‌گیرد و کاهش وزن، چربی سوزی، افزایش ظرفیت هوازی، کاهش ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی، عدم ابتلا به دیابت و سکته مغزی را، به همراه رشد عضلات و بهبود مفاصل اندام تحتانی به خصوص در زانو‌ها به همراه دارد. مد نظر قرار دهید که حتماً پیش از اینکه شروع به رکاب زدن کنید، چند دقیقه وقت برای گرم کردن و انجام حرکات کششی برای خود قرار دهید.
در نظر داشته باشید که دوچرخه سواری آن‌هم به شکل یک روز در میان برای شما بسیار مفید خواهد بود. زاویه‌ای که برای رکاب زدن بر روی زانوان شما مناسب است ۱۷۰ درجه هست. پس توجه داشته باشید که دوچرخه شما دارای زین قابل تنظیم می‌باشد تا بتوانید آن را در ارتفاع مناسب قرار دهید تا هنگام رکاب زدن زانو‌های خود را با فشار زیادی مواجه نکنید. حتماً از دوچرخه ای استفاده کنید که دنده‌ای باشد.
تنظیم کردن مقاومت رکاب‌ها امری مهم در نگهداری از زانو‌های شما است. کفش ورزشی به شما کمک زیادی در قبال عدم ابتلا به زانو درد می‌نماید با پوشیدن هرگونه صندل، دمپایی و کفش پاشنه دار و حتی پای برهنه برای رکاب زدن مناسب نیست. موارد بیان شده چه برای دوچرخه ثابت و دوچرخه متحرک صدق می‌کند. تفاوت این دو فقط در موضوع ثبات ریتم حرکت است. دوچرخه متحرک به علت وجود فضای طبیعی و تغییر شیب ریتم ثابتی ندارد.
متخصصان بر این باور تأکید دارند که در صورتی که دوچرخه سواری به درستی انجام شود ساختار عضلات نگهدارنده مفاصل بهبود یافته و تقویت می‌شوند. بعلاوه با انجام دوچرخه سواری مایع مفصلی بیشتر تولید می‌شود که عملکرد آن مثل یک روغن بین مفاصل هست و ساییدگی آنها را کاهش می‌دهد.
آرتروز شدید مفاصل بیماری‌های تنفسی و قلبی عروقی از مواردی هست که فرد با دارا بودن آنها از انجام دوچرخه سواری منع می‌شود. کودکان هیچگونه محدودیت خاصی برای بازی دوچرخه سواری ندارند و آرتروز و دوچرخه سواری برای آنها علت و معلول نخواهند بود. چه بانوان چه آقایان برای انجام این ورزش کاندیدای مناسبی هستند در صورتی که موارد منع‌کننده را نداشته باشند.
از آنجایی که دوچرخه سواری عموماً در فضای باز انجام می‌شود، احتمال برخورد با آلودگی هوا در محیط‌های مختلف وجود دارد. به همین خاطر است که افرادی که دارای بیماری‌های تنفسی یا بیماری‌های قلبی هستند کاندیدای مناسبی برای انجام این ورزش نیستند. در مقابل آرتروز و دوچرخه سواری با همدیگر تداخلی ندارند اگر فرد دارای درد در زانو و مچ پا یا لگن دچار مشکلی نباشد.
کار کشیدن بیش از حد از عضلات و ایجاد خستگی در آنها به خاطر انجام ورزش طولانی با دوچرخه همچون ورزش‌های دیگر باعث گرفتگی عضلات یا آسیب الیاف عضلانی مثل کشیدگی یا پارگی عضلات خواهند شد.
ورزش برای ترمیم آرتروز مفاصل می‌تواند معجزه‌کننده باشد. اما همه ورزش‌ها فواید یکسانی ندارند. برای افرادی که آرتروز زانو دارند ورزش‌هایی با شدت کم پیشنهاد می‌شود، می‌توان از تقویت زانو با دوچرخه ثابت یا دستگاه الپتیکال و ایروبیک اشاره کرد. در نهایت باید متذکر شویم که ورزش‌های وابسته به آب بیشترین تأثیر در بهبودی انواع آرتروز را به همراه خواهند داشت.
تقویت زانو با دوچرخه ثابت یکی از بهترین انتخاب‌ها برای تقویت ماهیچه‌ها و بیشتر سفت شدن آنها هست و می‌تواند به خوبی مسئولیت حفظ مفاصل را در زانوان انجام دهد. یکی دیگر از انتخاب‌ها پیاده روی آهسته هست که برای همه افراد توصیه نمی‌شود زیرا آرتروز پیشرفته آنها را از انجام این عمل باز می‌دارد. به جای انجام پیاده روی توصیه ما به شما ورزش‌های آبی یا ایروبیک در آب و یا حتی شنا هست. اگر به آرتروز زانو مبتلا هستید بهتر است پزشک معالج خود را در جریان رویداد و در رابطه با‌ایمن بودن ورزشی که انجام می‌دهید، در قبال ترمیم عضلات زانو، از او مشورت بخواهید.
برخی از ورزشکاران قبل از انجام ورزش حرکات کششی قبل از ورزش را نادیده می‌گیرند. با افزایش سن، پیش از ورزش حرکات کششی برای ما لزوم بیشتری پیدا می‌کنند. پس از این که خوب گرم شدید یا ورزش شما تمام شد بهتر است حرکات کششی را به خوبی و درست انجام دهید. در انجام حرکات کششی جدیت بیشتری به خرج دهید زیرا با انجام آنها از مبتلا شدن به خیل عظیمی از درد‌های مفاصل خود داری کرده‌اید.
سعی کنید از انجام آنها صرف نظر نکنید و آسیب‌هایی که ممکن است در ورزش ببینید را به همین روش کاهش دهید. امیدواریم در این مقاله توانسته باشیم اطلاعات مفیدی در حوزه‌های دوچرخه سواری و ارتروز زانو، دوچرخه سواری برای پارگی رباط صلیبی و فواید دوچرخه سواری برای زانو را در اختیار شما قرار داده باشیم.