نویسنده: دکتر فرزاد مریخ بیات
مهم‌ترین مزایای "قرص گلوکزامین برای دیسک کمر"+ عوارض مهم آن
تاثیر "قرص گلوکزامین برای دیسک کمر" به چه صورت است؟ آیا این قرص نجات‌بخش است یا یک حقه خطرناک؟ پزشکش با لبخند گفت: گلوکزامین برای دیسک کمر عالی است! او خوشحال شروع کرد. دو هفته بعد، دردش کمتر شده بود. اما عوارض عجیب شروع شد: تپش قلب، تاری دید، و حساسیت به نور. جستجوی اینترنتی او را شوکه کرد: گلوکزامین می‌تواند فشارخون را بالا ببرد و حتی باعث حمله قلبی شود!
دیسک کمر توسط مهره‌های ستون فقرات و برخی صفحات که جنس آنها از غضروف می‌باشد، تشکیل شده است. زمانی که دیسک از قسمت داخلی خارج شود، با آزادکردن مواد شیمیایی عصب‌های اطراف را تحریک می‌کند و در نتیجه موجب التهاب و درد می‌شود. برای درمان دیسک کمر، روش‌های مختلف از جمله دارودرمانی و قرص دیسک کمر وجود دارد. در این مقاله کاربرد داروی گلوکزامین برای دیسک ناحیه کمر و تاثیر گلوکزامین بر دیسک کمر ارائه شده‌اند.
آنچه در این مقاله می خوانید:
مزایای قرص گلوکزامین برای دیسک کمر و علت‌های ایجاد آن
ما در این مقاله قصد داریم در مورد مزایای داروی گلوکزامین برای دیسک ناحیه کمر با شما عزیزان صحبت کنیم. اما قبل از آن اجازه دهید به عللی اشاره کنیم که بیماری دیسک ناحیه کمر را برای یک انسان به وجود می‌آورند. در واقع دیسک در مهره‌های کمر به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد که بررسی و آشنایی با آنها کمک می‌کند در معرض این بیماری خطرناک قرار نگیرید. مهم‌ترین دلایلی که باعث به‌وجودآمدن دیسک ناحیه کمر می‌شود عبارت‌اند از:
ضربه: واردشدن ضربه سخت به ناحیه کمر منجر به بیرون‌زدگی دیسک می‌شود.
افزایش سن: دیسک‌ها دارای مایعاتی هستند که با بالارفتن سن به‌تدریج خشک و ضعیف می‌شوند. همین امر باعث پارگی دیسک‌ها خواهد شد.
چاقی: افزایش وزن به دیسک‌های ستون فقرات فشار وارد می‌کند و آنها را از جای خود خارج می‌کنند.
تصادف: یکی از رایج‌ترین اتفاقاتی که در تصادفات صورت می‌گیرد، ضربه به ستون فقرات و شکستگی دیسک است.
انجام حرکت ناگهانی: جابه‌جایی اجسام سنگین به‌صورت نادرست و ناگهانی، امکان پاره شدن دیسک ستون فقرات را افزایش می‌دهد.
ضعف عضلات پشتی: ضعیف‌بودن عضلات پشت منجر به ایجاد فشار بر دیسک‌های ستون فقرات می‌شوند.
جراحی: یکی از عوامل مؤثر در به‌وجودآمدن دیسک ناحیه کمر جراحی در این ناحیه است که ممکن است ساختار کمر و توزیع وزن بدن را دچار تغییر کند.
آشنایی با داروی گلوکزامین برای دیسک ناحیه کمر و علائم نشان‌دهنده این بیماری
دیسک با علائم و نشانه‌هایی همراه است که در صورت بروز آنها، باید در اولین فرصت به پزشک متخصص مراجعه کنید. شایع‌ترین علائم دیسک عبارت‌اند از:
علائم اولیه
اولین و اصلی‌ترین علائم دیسک ناحیه کمر، درد ناگهانی و شدید در ناحیه ستون فقرات است. افرادی که به دیسک مبتلا هستند هنگام سرفه، عطسه و نشستن‌های طولانی‌مدت با کمردرد شدید روبرو می‌شوند. احتمال بروز درد در قسمت ساق پا نیز وجود دارد.
علائم پارگی دیسک
هنگامی که دیسک ناحیه کمر پاره می‌شود، با علائمی مانند اسپاسم عضلانی، بی‌اختیاری ادرار و مدفوع، ضعف و بی‌حس شدن کمر، درد مداوم در ناحیه پشت و درد در قسمت کمر و پاها مواجه می‌شوید.
دیسک کمر پیشرفته
زمانی که دیسک ناحیه کمر بیش از حد بیرون‌زده باشد، بااحساس درد شدید در کمر، باسن و ساق پا همراه می‌شود.
دیسک کمر در پاها
علاوه بر کمر، پاها نیز درگیر می‌شوند. علائمی که در پاها به دلیل بروز دیسک ناحیه کمر به وجود می‌آیند شامل سوزش، درد، بی‌حسی و خواب‌رفتگی هستند. باتوجه‌به میزان بیرون‌زدگی دیسک و درگیرشدن عصب، شدت این علائم کاهش یا افزایش خواهند یافت.
فواید مصرف و تاثیر گلوکزامین بر دیسک کمر
گلوکزامین نوعی قند است که به‌صورت طبیعی در اطراف مفاصل بدن وجود دارد. این ماده در تولید و ترمیم غضروف نقش مؤثری دارد و به همین جهت، برای بهبود بیماری‌های گوناگون از جمله دیسک ناحیه کمر به‌صورت دارو مصرف می‌شود. مصرف این قرص برای افرادی که به بیماری‌های مفصل دچار هستند، باعث کاهش درد و ترمیم غضروف خواهد شد. مصرف داروی گلوکزامین برای مبتلایان دیسک دارای مزایای زیر است:
افزایش مایع میان مفصلی
طبق مطالعات نشان‌داده‌شده مصرف داروی گلوکزامین به محافظت از مایع درون مفصلی می‌پردازد. در بین دیسک ناحیه کمر یک کپسول حاوی مایع مفصلی قرار دارد. در اثر بیرون‌زدگی دیسک این مایع از بین می‌رود و استخوان‌ها به روی یکدیگر حرکت می‌کنند که بسیار دردناک است. این دارو با افزایش مایع میان مفصلی از ساییده شدن استخوان‌ها و مفاصل بر روی یکدیگر جلوگیری می‌کند و اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز سلول‌های غضروفی مفصل را تأمین می‌کند.
جلوگیری از ساییدگی مفصلی
داروی گلوکزامین با جلوگیری از سائیدگی مفاصل، درد و التهاب ناشی از دیسک را کاهش می‌دهد. این دارو در واقع تحلیل غضروف‌ها را به حداقل می‌رساند. سائیدگی مفاصل معمولاً با افزایش سن به وجود می‌آیند. به همین دلیل با مصرف مکمل گلوکزامین می‌توان ازبین‌رفتن مایع مفصلی و غضروف‌ها را به تعویق انداخت.
تأثیر داروی گلوکزامین بر دیسک ناحیه کمر به‌صورت کلی عبارت است از:
درد و التهاب را کاهش می‌دهد.
با قطع مصرف آن موجب تسکین مداوم درد دیسک می‌شود.
موجب افزایش نگهداری فضای مفاصل می‌شود.
روند بیماری را کند می‌کند.
نحوه مصرف قرص گلوکزامین برای دیسک کمر
مصرف قرص گلوکوزامین به‌صورت دوز است و باتوجه‌به شدت بیماری، میزان مصرف دوز آن توسط دکتر مشخص می‌شود. افرادی که دارای دیسک ناحیه کمر هستند، معمولاً همراه با وعده‌غذایی باید یک عدد داروی گلوکزامین مصرف کنند. بهترین زمان مصرف قرص گلوکزامین حدود نیم ساعت پس از ناهار است.
برای آن که تأثیر بهتری داشته باشد، می‌توانید تا ۴ هفته مصرف این قرص را ادامه دهید. دقت داشته باشید در صورت فراموشی مصرف قرص در یک وعده، باید از دوبرابر کردن دوز آن در روز خودداری کنید. حتماً مطابق با تجویز پزشک به مصرف قرص بپردازید.
عوارض جانبی مصرف قرص گلوکزامین برای دیسک کمر
داروی گلوکزامین از داروهای نسبتاً ایمن به شمار می‌رود و عوارض جانبی آن خفیف است. عوارض جانبی خفیف داروی گلوکزامین شامل اسهال، تهوع، سردرد، یبوست، واکنش پوستی، سوزش سر دل، مشکلات تنفسی، کاهش اشتها و خستگی هستند. بروز این عوارض در تمامی افراد یکسان نیست.
افرادی که دارای بیماری‌های زیر هستند باید بااحتیاط دارو را مصرف کنند:
بیماران دیابتی
داروی گلوکزامین موجب افزایش قند خون می‌شود. در نتیجه بیماران مبتلا به دیابت باید قند خون روزانه خود را چک کنند و حتماً تحت‌نظر پزشک به مصرف این دارو بپردازند.
بیماران گلوکوم
افرادی که به بیماری گلوکوم یا آب‌سیاه مبتلا هستند، جهت مصرف داروی گلوکزامین باید با چشم‌پزشک مشورت کنند.
بیماران فشارخون بالا
این دسته از بیماران با مصرف داروی گلوکزامین باید روزانه فشارخون خود را چک کنند.
بیماران مبتلا به آسم
افرادی که با بیماری آسم درگیر هستند، باید با مشورت پزشک متخصص خود این دارو را مصرف کنند. یکی از عوارض مصرف داروی گلوکزامین تنگی نفس است و برای همین باید بااحتیاط مصرف شود.
بیماران سرطانی
داروی گلوکزامین اثرات درمان سرطان و شیمی‌درمانی را کاهش می‌دهد.
زنان شیرده و باردار ممکن است نسبت به مصرف داروی گلوکزامین واکنش‌های آلرژیک نشان‌دهنده که در این صورت باید از مصرف آن خودداری کنند. مصرف داروی گلوکزامین همراه با داروهایی مانند وارفارین، استامینوفن، داروهای دیابت و داروهای شیمی‌درمانی موجب تداخل دارویی می‌شود.
به‌هیچ‌عنوان نباید این داروها را به‌صورت هم زمان مصرف کنید. مصرف وارفارین با گلوکزامین موجب خونریزی‌های شدید خواهد شد. همچنین درصورتی‌که این قرص را با استامینوفن و داروهای شیمی‌درمانی مصرف کنید، تأثیرات داروها کاهش می‌یابند.
مهم‌ترین روش‌های درمان با دارو برای دیسک کمر
علاوه بر داروی گلوکزامین برای دیسک ناحیه کمر، داروهای دیگری وجود دارند که در کاهش التهاب و درد بسیار مؤثر هستند. همچنین به دلیل وجود موارد احتیاط مصرف و عوارض، امکان مصرف داروی گلوکزامین برای برخی از افراد وجود ندارد. به همین سبب در این قسمت از مقاله، داروهای دیگری که برای رفع دیسک ناحیه کمر تأثیرگذارند معرفی شده‌اند:
شل‌کننده‌های عضلانی
زمانی که دیسک از جای خود خارج می‌شود، به عصب‌های اطراف خود فشار وارد می‌کند. در این صورت هنگامی که عصب به بافت عضلانی مجاور خود سیگنال‌های الکتریکی ارسال می‌کند، با اختلال مواجه می‌شود و در نتیجه اسپاسم عضلانی دردناک به وجود می‌آید. همین امر موجب می‌شود تا درد دیسک در مهره‌های کمر بیش‌ازپیش شدت یابد. در این‌گونه مواقع پزشک داروهای شل‌کننده عضلانی جهت رفع اسپاسم و تسکین درد را تجویز می‌کند تا افراد مبتلا به دیسک در مهره‌های کمر راحت‌تر راه بروند. مصرف این داروها معمولاً طی یک الی دو هفته انجام می‌شود.
داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب
هنگام بروز دیسک در مهره‌های کمر اعصاب و بافت نرم اطراف دیسک دچار التهاب می‌شوند. با ملتهب شدن عصب، بیش‌ازپیش به دیسک فشار وارد می‌شود. این مشکل با مصرف داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب تا حد زیادی برطرف خواهد شد. آسپرین، ناپروکسن و ایبوپروفن از داروهای پرمصرف غیراستوئیدی هستند. برای تهیه این داروها نیازی به نسخه پزشک نیست؛ اما بهتر است جهت نحوه استفاده و میزان دوز آنها با پزشک مشورت کنید. درصورتی‌که این داروها تأثیری در بهبود درد و التهاب نداشته باشند، پزشک داروهای ضدالتهاب قوی‌تری تجویز می‌کند.
داروهای مسکن
دیسک در مهره‌های کمر از دردناک‌ترین بیماری‌های ناحیه ستون فقرات به شمار می‌رود که به‌خاطر ایجاد فشار به عصب اطراف دیسک به وجود می‌آید. برای رفع درد ناشی از دیسک در مهره‌های کمر معمولاً پزشک طی یک دوره کوتاه داروهای مسکن تجویز می‌کند. در کنار داروهای ضدالتهاب و داروهای شل‌کننده عضلانی، به تجویز داروهای مسکن پرداخته می‌شود. تا زمانی که شل‌کننده‌های عضلانی و داروهای ضدالتهاب تأثیر خود را نشان دهند، با مصرف داروهای مسکن احساس بهتری خواهید داشت.
داروهای استروئیدی
اگر هیچ یک از داروهای نام‌برده‌شده جهت بهبود درد ناشی از دیسک در مهره‌های کمر مؤثر واقع نشدند، پزشک به تجویز داروهای استروئیدی خواهد پرداخت.
درمان دیسک کمر با انواع مکمل‌های دارویی
افرادی که به بیماری دیسک در مهره‌های کمر مبتلا هستند، به‌مرورزمان دچار تحلیل دیسک ستون فقرات خواهند شد. در نتیجه میزان درد و التهاب افزایش خواهد یافت؛ به صورتی که فرد قادر به انجام فعالیت‌های روزانه خود نخواهد بود. در کنار داروهای معرفی شده، استفاده از مکمل‌های دارویی می‌توانند تا حد زیادی روند تحلیل دیسک ستون فقرات را به حداقل برسانند. انواع مکمل‌های دارویی که در درمان دیسک در مهره‌های کمر کاربرد دارند عبارت انداز:
مکمل دارویی گلوکزامین سولفات
درباره تأثیر و فواید قرص گلوکزامین برای دیسک کمر، به‌صورت مفصل صحبت شد. گلوکزامین در واقع درون مایع مفصل به‌صورت طبیعی وجود دارد. مصرف این دارو باعث ترمیم غضروف و لغزش بهتر استخوان‌ها بر روی یکدیگر می‌شود. برای تسکین درد دیسک در مهره‌های کمر می‌توان روزانه ۱۵۰۰ میلی‌گرم از آن مصرف کرد.
مکمل دارویی منگنز آسکوربات
این مکمل در تولید استخوان و عملکرد صحیح عصب نقش مهمی دارد. برای تسکین درد دیسک در مهره‌های کمر و کاهش علائم آن می‌توان روزانه ۱۳۲ تا ۱۹۸ میکروگرم منگنز آسکوربات مصرف کرد. مکمل منگنز را نباید بیشتر از این میزان مصرف کنید، چرا که باعث مسمومیت می‌شود.
مکمل کندروایتین
مصرف طولانی‌مدت این دارو زیر نظر پزشک، علائم تحلیل رفتگی دیسک در مهره‌های کمر را بهبود می‌بخشد. روزانه بین ۸۰۰ الی ۱۲۰۰ میلی‌گرم می‌توانید این قرص را مصرف کنید.
روش‌های درمانی بدون دارو برای دیسک کمر
افرادی که به دیسک در مهره‌های کمر خفیف مبتلا هستند، می‌توانند با راهکارهای مناسب و بدون استفاده از دارو درد و علائم ناشی از آن را بهبود ببخشند. روش‌های درمان عبارت‌اند از:
فیزیوتراپی
با حرکات تمرینی فیزیوتراپی درد دیسک در مهره‌های کمر کاهش خواهد یافت. همان‌طور که گفته شد یکی از علل بروز دیسک ضعیف‌بودن عضلات پشتی است. با تمرینات مناسب فیزیوتراپی می‌توان این عضلات را تقویت کرد و نشانه‌های دیسک در مهره‌های کمر را کاهش داد.
کاهش وزن
افرادی که به دلیل اضافه‌وزن دچار دیسک شده‌اند، با ورزش و رژیم غذایی سالم می‌توانند تا حد زیادی نشانه‌ها و درد دیسک در مهره‌های کمر را کاهش دهند.
حرکات کششی
برای درمان دیسک و کاهش درد آن، تمرینات ورزشی متنوعی وجود دارند. این تمرینات بدون آن که به ستون فقرات فشار وارد کنند، باعث کشش عضلات این ناحیه خواهند شد. قابل‌ذکر است که ورزش باید به‌صورت منظم انجام شود تا عضلات کمر تقویت شوند.
سخن پایانی
او بالاخره گلوکزامین را کنار گذاشت، اما اثراتش باقی ماند—کبدش نیاز به پایش دائمی داشت، و مفاصلش حالا بدتر از قبل درد می‌کردند. متخصص ارتوپدی با تأسف گفت: " قرص گلوکزامین برای دیسک کمر برای همه مناسب نیست... بعضی بدن‌ها آن را مثل سم دریافت می‌کنند. درس او برای دیگران: درمان‌های به‌ظاهر معجزه‌آسا را باور نکنید! گاهی راه نجات، همان فیزیوتراپیِ خسته‌کننده‌ای است که از آن فرار می‌کردید.
تاثیر گلوکزامین بر دیسک کمر چگونه است؟ دیسک ناحیه کمر از بیماری‌های دردناک است که معمولاً زندگی روزانه فرد را دچار اختلال می‌کند. جهت کاهش علائم، التهاب و درد ناشی از دیسک ناحیه کمر روش‌های متنوعی وجود دارد. این افراد می‌توانند از انواع دارو و مکمل جهت بهبود بیماری خود استفاده کنند. با مراجعه به یک کلینیک معتبر و پزشک متخصصان ما، شدت بیرون‌زدگی دیسک در مهره‌های کمر بیماران شناسایی خواهد شد و متناسب با آن، به تجویز دارو و روش‌های درمانی پرداخته می‌شود.
درهرصورت تشخیص بهترین راه درمان به عهده پزشک متخصص است و مصرف خودسرانه قرص ضدالتهاب دیسک ناحیه کمر نه‌تنها تأثیری در درمان ندارد، بلکه ممکن است عوارض جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. پس با خیال راحت خود را به متخصصین مجرب ما بسپارید.
دکتر فرزاد مریخ بیات
جراح و متخصص ارتوپدی – جراحی های فوق تخصصی دست و زانو