نویسنده: دکتر فرزاد مریخ بیات
بهترین "قرص برای پارگی دیسک کمر"+ عوارض و تداخلات دارویی آن
آیا مصرف "قرص برای پارگی دیسک کمر" می‌تواند چاره‌ساز باشد؟ این قرص‌ها وعده بهبودی می‌دهند... اما آیا واقعاً دیسک پاره شده شما را درمان میکنند؟! واقعیت دردناک: ۹۰% قرص‌های دیسک کمر فقط درد را پنهان میکنند! بدون فیزیوتراپی، دیسک هرگز خودش ترمیم نمی‌شود! مصرف طولانی‌مدت: خطر زخم معده، نارسایی کلیه و اعتیاد دارویی!
انتخاب و مصرف بهترین قرص پارگی دیسک کمر برای افراد مبتلا به این بیماری به یک دغدغه مهم تبدیل شده است. در حال حاضر پزشکان برای بهبود و کاهش عوارض این بیماری قرص‌های مختلفی تجویز میکنند که اکثر آنها برای التیام درد به کار می‌روند. به همین علت در این مطلب قصد داریم تا برترین قرص دیسک کمر را معرفی کرده و اطلاعات کاملی در اختیار شما قرار دهیم. همچنین در انتها راهکار اصلی برای درمان این بیماری را بیان می‌کنیم.
آنچه در این مقاله می خوانید:
بهترین قرص برای پارگی دیسک کمر
بهترین قرص و دارو برای بهبود پارگی در دیسک بستگی به‌شدت علائم و وضعیت بیمار دارد اما به‌طورکلی قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) اولین خط درمان محسوب می‌شوند. این قرص‌ها مانند ایبوپروفن، دیکلوفناک و ناپروکسن از طریق کاهش التهاب و درد، باعث بهبود علائم پارگی ناحیه دیسک می‌شوند. البته این داروها می‌توانند باعث بروز عوارضی مانند زخم معده شوند، بنابراین نباید بدون تجویز پزشک و به مدت طولانی مصرف شوند. علاوه بر NSAIDs، قرص‌های شل‌کننده عضلانی مانند سایکلوبنزاپرین و اورفنادرین نیز می‌توانند با کاهش اسپاسم عضلات، درد را تسکین دهند.
در موارد شدیدتر به مدت کوتاهی از داروهای مخدر مانند ترامادول و کدئین استفاده می‌شود تا درد حاد کنترل گردد. البته به دلیل اعتیادآور بودن این داروها، مصرف طولانی‌مدت آنها توصیه نمی‌شود. به‌طورکلی ترکیب NSAIDs با شل‌کننده‌های عضلانی و در موارد شدید استفاده کوتاه‌مدت از مخدر، مؤثرترین روش درمان دارویی پارگی ناحیه دیسک است که البته همیشه باید تحت‌نظر پزشک انجام شود.
مکانیسم عملکرد قرص و دارو برای بهبود پارگی در دیسک کمر
قرص‌های مختلفی برای درمان پارگی قسمت دیسک مصرف می‌شوند که هر کدام از طریق مکانیسم‌های متفاوتی اثر خود را اعمال میکنند. قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، از طریق مهار آنزیم سیکلواکسیژناز، تولید پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهند. بنابراین با کاهش آنها، التهاب و درد ناشی از پارگی ناحیه دیسک کاهش می‌یابد. قرص‌های شل‌کننده عضلانی مانند سایکلوبنزاپرین، با اثر بر روی گیرنده‌های عصبی- عضلانی باعث کاهش انقباض و اسپاسم عضلات می‌شوند تا درد ناشی از فشار بر روی دیسک‌های فتق کرده کاهش یابد.
همچنین قرص پارگی دیسک کمر مسکن و مخدر مانند ترامادول، از طریق اثر بر روی گیرنده‌های اپیوئیدی در مغز و نخاع، احساس درد را کاهش می‌دهند. همان‌طور که می‌بینید، هر دارو باتوجه‌به ترکیب شیمیایی خود، فعل‌وانفعالات خاصی را ایجاد کرده و به کاهش درد ناشی از پارگی قسمت دیسک می‌کند. از همین رو مصرف درست قرص و دارو برای بهبود پارگی قسمت دیسک مهره‌های کمر بهترین نتایج را به دنبال خواهد داشت.
عوارض جانبی قرص برای پارگی دیسک کمر
اگرچه قرص پارگی قسمت دیسک برای درمان این مشکل موثر است، اما مصرف این داروها می‌تواند با عوارض جانبی همراه باشد که باید به آنها توجه کرد. قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل دیکلوفناک و ایبوپروفن، می‌توانند منجر به بروز عوارض گوارشی مانند سوءهاضمه، دل‌درد، تهوع و حتی خون‌ریزی و زخم معده شوند. همچنین این داروها می‌توانند باعث اختلال در عملکرد کلیه، افزایش فشارخون و خطر حمله قلبی شوند.
قرص‌های شل‌کننده عضلانی نیز ممکن است باعث سرگیجه، خواب‌آلودگی و ضعف عضلانی شوند. همچنین مصرف بیش از حد این داروها می‌تواند منجر به وابستگی و اعتیاد شود. قرص‌های مسکن و مخدر نیز علاوه بر اعتیادآور بودن، عوارضی مانند تهوع، استفراغ، یبوست و احتباس ادرار دارند. بنابراین توصیه می‌شود این داروها تحت‌نظر پزشک و به مدت کوتاه مصرف شوند.
نکات مراقبتی پس از مصرف قرص‌های پارگی در دیسک مهره‌های کمر
پس از مصرف قرص و دارو برای بهبود پارگی قسمت دیسک، رعایت نکات مراقبتی مختلف ضروری خواهد بود. ابتدا لازم است دقیقاً بر اساس دستور پزشک، دوز دارو و مدت‌زمان مصرف را رعایت کنید و بدون مشورت پزشک دارو را قطع نکنید. همچنین در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی، حتماً به پزشک اطلاع دهید. ذکر این نکته ضروری است که از مصرف داروها با معده خالی باید اجتناب شود. خوردن قرص‌ها یک ساعت بعد از صرف غذا باعث جذب بهتر آن می‌شود.
در کنار مصرف دارو، انجام کارهای دیگری همچون استراحت کافی، پرهیز از فعالیت‌های سنگین یا ورزش‌های پرتنش و استفاده از کمربند کششی توصیه می‌شود. اجتناب از موقعیت‌هایی که موجب فشار بر روی دیسک‌های کمر می‌شود نیز اهمیت زیادی دارد تا مشکل بدتر نشود. مصرف غذاهای سرشار از امگا ۳ هم سرعت بهبودی را بیشتر خواهد کرد. از طرفی استفاده از ضدالتهاب‌های طبیعی مانند زنجبیل و کرکم همراه با قرص‌ها پیشنهاد می‌شود تا بهترین نتیجه ممکن را بگیرید.
مقایسه درمان جراحی و درمان با قرص برای پارگی دیسک کمر
درمان پارگی قسمت دیسک مهره‌های کمر به دو روش جراحی یا مصرف قرص پارگی در دیسک انجام می‌شود که هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. درمان با قرص و دارو برای بهبود پارگی قسمت دیسک روش محافظه‌کارانه‌تری است که در موارد خفیف تا متوسط توصیه می‌شود. این روش غیرتهاجمی بوده و نیاز به بستری‌شدن ندارد. بااین‌حال گاهی علائم با مصرف دارو به طور کامل برطرف نمی‌شود یا بعد از قطع مصرف داروها، دوباره عود می‌کند.
درمان جراحی مثل دیسککتومی، در موارد شدید یا وقتی که درمان‌های دیگر ناموفق بوده‌اند انجام می‌شود. مزیت این روش، حذف مستقیم فشار بر ریشه عصبی است و درد را به طور قطعی برطرف می‌کند. بااین‌حال این مورد روشی تهاجمی و پرهزینه بوده و خطر عوارضی مثل عفونت وجود دارد. انتخاب روش مناسب بستگی به شرایط بیمار دارد و پزشک با درنظرگرفتن عواملی مثل شدت علائم، سن و وضعیت سلامتی فرد، بهترین گزینه را توصیه خواهد کرد.
قرص‌های مکمل مفید برای پارگی قسمت دیسک مهره‌های کمر
مصرف برخی از قرص‌های مکمل طبیعی و ویتامین‌ها می‌تواند تاثیر مثبتی در فرایند درمان پارگی قسمت دیسک داشته باشد. مکمل‌های حاوی امگا 3 مثل روغن ماهی یا دانه کتان، باخاصیت ضدالتهابی خود التهاب ناحیه آسیب‌دیده را کاهش داده و درد را تسکین می‌بخشند
مکمل منیزیم با اثر شل‌کنندگی عضلانی، گرفتگی عضلات را کاهش داده و درد عصبی را تسکین می‌دهد. از طرفی عصاره زنجبیل و کرکم به دلیل خاصیت ضدالتهابی قوی که دارند در کنار درمان اصلی مصرف شوند. در نهایت مکمل کلسیم با حفظ سلامت استخوان‌ها و دیسک‌های بین مهره‌ای، نقش مهمی در بهبود پارگی ناحیه دیسک ایفا می‌کند. از همین رو مصرف قرص‌های مکمل در طول پروسه درمان بسیار مفید بوده و زمان رسیدن به بهبودی کامل را کوتاه‌تر می‌کند.
تداخلات دارویی قرص پارگی دیسک کمر
قرص پارگی قسمت دیسک مهره‌های کمر با برخی داروها و مکمل‌ها تداخل دارد که باید به آنها توجه شود. به همین علت اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید، حتماً آن را به پزشک اطلاع دهید. در این حالت پزشک داروهایی به شما می‌دهد که با هم تداخل دارویی نداشته باشند. قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و دیکلوفناک، با داروهای رقیق‌کننده خون مثل وارفارین و آسپرین، داروهای فشارخون و مکمل‌های گیاهی حاوی جینسنگ تداخل دارند و خطر خون‌ریزی را افزایش می‌دهند.
از طرفی مسکن‌ها و مخدرها نیز با داروهای ضدافسردگی، آرام‌بخش و خواب‌آور تداخل داشته و می‌توانند باعث افزایش اثرات سداتیو شوند. به‌غیراز این موارد شل‌کننده‌های عضلانی با داروهای ضد فشارخون و قرص‌های خواب‌آور در تداخل هستند. بنابراین همیشه قبل از مصرف هر داروی جدید یا مکمل، باید با پزشک در میان گذاشته شود تا از بروز تداخل‌های احتمالی جلوگیری شود.
موارد منع مصرف قرص برای پارگی دیسک کمر
قرص و دارو برای بهبود پارگی قسمت دیسک معمولاً بدون مشکل قابل‌استفاده است اما در برخی موارد مصرف آنها ممنوع خواهند بود. قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، در افراد مبتلا به زخم معده، بیماران کلیوی، افرادی که سابقه واکنش حساسیتی به این داروها دارند و زنان باردار ممنوع هستند. از طرفی مسکن‌ها و داروهای مخدر در افراد مبتلا به اختلال تنفسی، بیماری‌های کبدی، صرع، اعتیاد به الکل یا مواد مخدر و نارسایی کلیوی منع مصرف دارند.
همچنین شل‌کننده‌های عضلانی هم در بیماران مبتلا به اختلالات عروقی مغزی، گلوکوم و افراد مسن ممکن است مصرف نشود. پس قبل از مصرف هر دارویی باید حتماً با پزشک مشورت شود تا از صحت استفاده اطمینان حاصل گردد. برخی دیگر از موارد منع مصرف برای قرص پارگی قسمت دیسک شامل موارد زیر است:
- قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی در بیماران قلبی و افراد مسن باید بااحتیاط مصرف شود.
- مسکن‌ها و مخدرها در کودکان زیر ۱۲ سال و سالمندان بالای ۶۵ سال باید تحت‌نظر پزشک باشد.
- شل‌کننده‌های عضلانی در بیماران پارکینسون و MS ممنوع است.
- در صورت حساسیت به هر یک از این داروها، نباید مصرف شود.
- در دوران بارداری و شیردهی باید از پزشک مشورت گرفت.
- سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، منع مصرف دارد.
دوز مصرف قرص‌های پارگی قسمت دیسک مهره‌های کمر
دوز مصرف قرص و دارو برای بهبود پارگی قسمت دیسک بسته به نوع دارو و شرایط بیمار متفاوت است. برای قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، معمولاً دوز پایین‌تر ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم و حداکثر تا ۸۰۰ میلی‌گرم هر ۸ تا ۱۲ ساعت تجویز می‌شود. همچنین برای شل‌کننده‌های عضلانی مثل سایکلوبنزاپرین، دوز معمول ۵ تا ۱۰ میلی‌گرم در هر ۸ تا ۱۲ ساعت است.
در مورد مسکن‌ها مانند استامینوفن، دوز ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم هر ۶ تا ۸ ساعت و برای مخدرها مثل ترامادول، ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم هر ۴ تا ۶ ساعت تجویز می‌شود. دوزهای قرص پارگی در دیسک بسته به‌شدت درد و وزن بیمار قابل‌تغییر است و حتماً باید طبق دستور پزشک استفاده شود. مصرف بیش از حد مجاز می‌تواند منجر به عوارض جانبی شود. ناگفته نماند که دوزهای گفته شده باتوجه‌به تشخیص پزشک کم یا زیاد می‌شوند. از همین رو به طور دقیق نمی‌توان یک دوز کلی را برای همه بیماران مطرح کرد.
مدت‌زمان مصرف قرص‌های پارگی ناحیه دیسک مهره‌های کمر
مدت‌زمان مصرف قرص‌های درمان پارگی در دیسک بسته به نوع دارو و وضعیت بیمار متفاوت است. برای قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی معمولاً دوره‌های کوتاه‌مدت ۷ تا ۱۰ روزه تجویز می‌شود تا التهاب و درد کنترل شود. البته در برخی موارد پزشک ممکن است تا ۴ هفته هم تجویز کند. بدون شک هر چقدر که وضعیت بیماری شدیدتر باشد، به همان نسبت طول دوره درمان با قرص هم بیشتر می‌شود. قرص‌های شل‌کننده عضلانی معمولاً به مدت ۲ تا ۳ هفته و حداکثر تا ۸ هفته تجویز می‌شوند تا اسپاسم عضلانی برطرف شود.
مسکن‌ها و مخدرهای کوتاه اثر مثل ترامادول معمولاً به مدت چند روز تا ۱ هفته برای کنترل درد شدید تجویز می‌شوند. باتوجه‌به مخدر بودن این داروها، تجویز طولانی آنها باعث بروز علائم اعتیاد می‌شود که به همین علت دوره کوتاهی برای آن در نظر گرفته می‌شود. درهرصورت پزشک بر اساس پاسخ بیمار به درمان، مدت‌زمان مصرف دارو را تعیین می‌کند. قطع زودرس یا طولانی‌مدت مصرف بدون تجویز پزشک اشتباه است. از همین رو به‌هیچ‌وجه به‌صورت خودسرانه شروع به مصرف دارو نکنید. همچنین قطع دارو هم باید زمانی اتفاق بیفتد که فرد به بهبودی کامل دست‌یافته باشد.
تزریقات داخل دیسکی در درمان پارگی دیسک کمر
تزریقات داخل دیسکی یکی از روش‌های درمان غیرجراحی پارگی در دیسک مهره‌های کمر محسوب می‌شود. در این روش موادی مانند کورتیکواستروئیدها و بی‌حس‌کننده‌ها به داخل دیسک بین مهره‌ای تزریق می‌شود تا التهاب کاهش یابد و فشار روی ریشه عصب کم شود. مزیت این روش نسبت به جراحی، غیرتهاجمی بودن و عوارض کمتر آن است. البته اثربخشی آن محدودتر و موقتی‌تر از جراحی خواهد بود. معمولاً پزشک همراه با تزریق از روش‌های دیگری همچون قرص پارگی در دیسک نیز برای درمان بهره می‌برد.
اگرچه تزریقات داخل دیسکی می‌تواند به بهبود علائم پارگی ناحیه دیسک کمک کند، اما اثربخشی آن معمولاً موقت است و علائم ممکن است پس از مدتی عود کند. بنابراین این روش بیشتر به‌عنوان درمان اولیه و کاهش درد حاد در نظر گرفته می‌شود. در مواردی که علائم برطرف نشود، ممکن است نیاز به جراحی وجود داشته باشد. بااین‌حال تزریقات داخل دیسکی گزینه مناسبی برای بیمارانی است که تمایلی به جراحی ندارند. همچنین در طول این دوره نیز باید مصرف قرص برای پارگی دیسک کمر ادامه پیدا کند تا نتیجه مثبت حاصل گردد.
بهترین قرص‌ها بعد از جراحی پارگی دیسک کمر
باتوجه‌به اینکه درد یکی از عوارض معمول بعد از عمل پارگی در دیسک است، باید از داروهای مسکن مناسب استفاده کرد. به طور مثال در اکثر موارد پزشکان داروهایی نظیر ایبوپروفن را برای کاهش درد بیمار در نظر می‌گیرند. همچنین برای پیشگیری از لخته‌شدن خون، آسپرین یا داروهای ضدانعقاد تجویز می‌شود. استفاده از آرام‌بخش‌ها نیز می‌تواند به کاهش اسپاسم عضلانی و اضطراب بعد از عمل کمک کند. خوشبختانه پزشک باتوجه‌به شرایط فیزیکی شما بهترین قرص پارگی در دیسک مهره‌های کمر را تجویز می‌کند پس ازاین‌جهت جای نگرانی وجود ندارد.
علاوه بر داروهای ضددرد و ضدالتهاب، مکمل‌هایی مانند ویتامین D و کلسیم برای تقویت استخوان‌ها و جلوگیری از پوکی‌استخوان توصیه می‌شود. همچنین مصرف مولتی‌ویتامین‌ها، امگا-۳ و داروهای گیاهی ضدالتهاب مانند زنجبیل و کورکومین می‌تواند در کاهش التهاب و درد بعد از عمل موثر باشد. توصیه می‌شود داروها را طبق دستور پزشک و در مدت تجویز شده مصرف کنید تا بهترین نتیجه را از فرایند درمان خود بگیرید.
درمان‌های غیردارویی پارگی ناحیه دیسک
مصرف قرص و دارو برای بهبود پارگی در دیسک همیشه به‌تنهایی نمی‌تواند این مشکل را حل کند. برای درمان غیردارویی پارگی ناحیه دیسک مهره‌های کمر چند روش موثر وجود دارد. فیزیوتراپی و ورزش‌درمانی یکی از مؤثرترین روش‌های درمان پارگی ناحیه دیسک است. فیزیوتراپیست با ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، برنامه‌ای از حرکات کششی و تقویتی عضلات کمر و شکم طراحی می‌کند تا فشار بر روی دیسک کاهش یابد. همچنین از وسایلی مثل دستگاه تراکشن و تمرین در آب برای کاهش درد و التهاب و بهبود عملکرد استفاده می‌شود. ادامه این برنامه‌ها به‌صورت منظم برای کسب نتیجه مناسب پیشنهاد می‌شود.
روش‌های دیگری مانند یوگا، ماساژدرمانی، طب سوزنی و تحریک اعصاب الکتریکی نیز در کاهش درد و التهاب و بهبود انعطاف‌پذیری عضلات مفید هستند. همچنین می‌توانید راه‌هایی مانند استفاده از کمربند کمری، تشک مناسب و رعایت حالت‌های صحیح بدنی در هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن را هم به کار ببندید تا بهترین نتیجه ممکن را بگیرید. به‌طورکلی ترکیبی از این روش‌ها تحت نظارت متخصص می‌تواند در بهبود پارگی ناحیه دیسک موثر باشد.
سخن پایانی
قرص برای پارگی دیسک کمر چگونه عمل می‌کند؟ این داروها امروز درد را کم میکنند... فردا کلیه‌هایتان را از کار می‌اندازند! حقایق شوکه‌کننده: هر ماه مصرف مسکن = ۲۰% افزایش خطر سکته معده، قرص‌های عضلانی باعث ضعف دائمی ماهیچه‌ها می‌شوند. راه‌حل واقعی: ورزش‌های تخصصی + روش‌های غیرجراحی
درصورتی‌که بیماری پارگی ناحیه دیسک مهره‌های کمر شدت بالایی به خود بگیرد، شخص از نظر حرکتی دچار مشکل شده و توان انجام بسیاری از کارهای روزمره خود را ندارد. در نتیجه باید مصرف قرص پارگی دیسک کمر ادامه پیدا کند تا بهترین نتیجه حاصل شود. در برخی از مواقع احتمال دارد که درمان‌های دارویی به‌تنهایی کارساز نباشد و اقدامات دیگر هم نیاز می‌شود.
به همین علت بهتر است که با مراجعه به کلینیک ارتوپدی ما بلافاصله مورد تشخیص و درمان قرار گیرید. همچنین شما می‌توانید برای دریافت نوبت با ما تماس گرفته و وقت خود را رزرو کنید. مسلماً پیگیری درست شما و انجام اقدامات پزشکی موثر، سرعت درمان را به‌شدت بالا می‌برد پس مراجعه به کلینیک را فراموش نکنید.
دکتر فرزاد مریخ بیات
جراح و متخصص ارتوپدی – جراحی های فوق تخصصی دست و زانو