نویسنده: دکتر فرزاد مریخ بیات

بی‌حسی دست و پا | آیا کمبود ویتامین‌ها مقصرند؟

بی‌حسی دست و پا همیشه نشانه‌ای گذرا نیست. اگر تا امروز فکر می‌کردید این حالت فقط به نشستن طولانی یا خواب رفتن موقتی اندام‌ها مربوط می‌شود، وقتش رسیده که نگاه دقیق‌تری بیندازید. بی‌حسی دست و پا یا احساس گزگز و سوزن‌سوزن شدن، می‌تواند نشانه‌ای از کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی حیاتی باشد. کمبودهایی مانند ویتامین B12، B6، B1، ویتامین D، E، کلسیم و منیزیم ممکن است باعث آسیب به اعصاب محیطی و بروز علائم نوروپاتی شوند.
این علائم گاهی با خستگی، ضعف عضلانی، اختلال تعادل یا کاهش تمرکز همراه‌اند و در صورت بی‌توجهی، می‌توانند مزمن یا پیش‌رونده شوند. رژیم غذایی نامناسب، اختلالات گوارشی، مصرف برخی داروها و الکلیسم از دلایل شایع این کمبودها هستند.
در این مقاله بررسی می‌کنیم که چطور کمبود ویتامین به بی‌حسی اندام‌ها منجر می‌شود، چه آزمایش‌هایی برای تشخیص لازم است و چگونه با اصلاح تغذیه یا مصرف مکمل می‌توان از این آسیب عصبی پیشگیری کرد. برای بی حسی دست به چه دکتری مراجعه کنیم؟

کدام ویتامین‌ها مسئول بی‌حسی و گزگز دست و پا هستند؟

اگر با بی‌حسی دست و پا، گزگز اندام‌ها یا احساس «خواب‌رفتگی» مکرر در طول روز مواجه هستید، احتمالاً پای یک اختلال عصبی در میان است. یکی از شایع‌ترین و البته قابل‌درمان‌ترین دلایل این اختلال، کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی حیاتی است که نقش مستقیم در سلامت سیستم عصبی دارند. در ادامه، با مهم‌ترین آن‌ها آشنا می‌شویم:

ویتامین B12 (کوبالامین): محافظ میلین عصبی
ویتامین B12 برای حفظ غلاف میلین که از رشته‌های عصبی محافظت می‌کند، حیاتی است. کمبود این ویتامین منجر به آسیب به اعصاب محیطی می‌شود و علائمی مانند بی‌حسی، سوزش یا مورمور شدن دست و پا، اختلال در تعادل (آتاکسی)، ضعف عضلانی و حتی تغییرات خلق‌وخو ایجاد می‌کند. این علائم معمولاً متقارن و به‌تدریج پیش‌رونده هستند.
دلایل کمبود: آنمی پرنیشیوز، مشکلات جذب، جراحی‌های معده یا رژیم وگان بدون مکمل.

ویتامین B6 (پیریدوکسین): برای تنظیم نوروترانسمیترها
ویتامین B6 در سنتز سروتونین، دوپامین و دیگر نوروترانسمیترها نقش دارد. کمبود آن ممکن است منجر به نوروپاتی محیطی، احساس گزگز، بی‌حسی یا درد عصبی در اندام‌ها، اختلال تعادل و ضعف عضلانی شود. جالب اینکه مصرف بیش از حد این ویتامین (بیش از 500 میلی‌گرم روزانه) نیز می‌تواند خود باعث نوروپاتی سمی شود.

ویتامین B1 (تیامین): سوخت حیاتی برای سلول‌های عصبی
کمبود ویتامین B1 باعث کاهش انرژی سلولی نورون‌ها و بروز نوروپاتی محیطی می‌شود. این حالت در بیماران الکلی، افراد با رژیم غذایی بسیار محدود یا بیماران گوارشی بیشتر دیده می‌شود. علائم شامل سوزن‌سوزن شدن، خواب‌رفتگی، ضعف عضلانی و در موارد شدید بری‌بری یا انسفالوپاتی ورنیکه است.

ویتامین D: نه فقط برای استخوان‌ها
اگرچه نقش اصلی ویتامین D در تنظیم کلسیم و فسفر و سلامت استخوان‌ها شناخته شده، اما مطالعات اخیر نشان می‌دهند که کمبود آن می‌تواند به نوروپاتی محیطی منجر شود. گیرنده‌های ویتامین D در سلول‌های عصبی وجود دارد و کمبود آن می‌تواند انتقال پیام‌های عصبی را مختل کرده و احساس بی‌حسی ایجاد کند. همچنین، ویتامین D خاصیت ضدالتهابی دارد و کمبودش با افزایش التهاب عصبی مرتبط است.

ویتامین E: آنتی‌اکسیدان مغزی
کمبود ویتامین E نادر اما جدی است. چون این ویتامین محلول در چربی به محافظت از غشای سلول‌های عصبی در برابر استرس اکسیداتیو کمک می‌کند. کمبود شدید آن می‌تواند منجر به آسیب میلین، بروز نوروپاتی محیطی، بی‌حسی، سوزش و حتی اختلالات بینایی و تعادل شود. در بیماری‌های سوءجذب چربی یا اختلالات ژنتیکی ممکن است این کمبود مشاهده شود.

کلسیم: تنظیم کننده تحریک‌پذیری عصبی–عضلانی
کلسیم نقش کلیدی در انتقال سیگنال‌های عصبی و انقباض عضلات دارد. هیپوکلسمی (کمبود کلسیم خون)، باعث تحریک‌پذیری بیش از حد اعصاب شده و با علائمی مثل مورمور شدن اطراف دهان، انگشتان، و کرختی عضلانی همراه است. در موارد شدید، احتمال تشنج و آریتمی قلبی هم وجود دارد.

منیزیم: عنصر پنهان در سلامت اعصاب
منیزیم در تنظیم کانال‌های کلسیمی و آرام‌سازی نورون‌ها نقش دارد. کمبود آن می‌تواند هیپوکلسمی ثانویه ایجاد کرده و منجر به پارستزی (احساس سوزن‌سوزن)، لرزش، کرامپ عضلانی، اضطراب و بی‌خوابی شود. علل شایع کمبود منیزیم شامل رژیم فقیر از مغزها و سبزیجات، مصرف دیورتیک، الکلیسم مزمن و اسهال مزمن است.

نتیجه‌گیری این بخش:
هرگونه احساس بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن که بیشتر از چند روز ادامه یابد یا همراه با ضعف، اختلال تعادل یا تغییر خلق‌وخو باشد، باید از نظر کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی بررسی شود. توجه به این عوامل، قدم اول در پیشگیری از آسیب‌های برگشت‌ناپذیر عصبی است.
 

چرا دچار کمبود ویتامین می‌شویم؟ بررسی دلایل پنهان و عوامل خطر

کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی به‌ویژه آن‌هایی که بر سلامت اعصاب محیطی تأثیر دارند (مانند ویتامین B12، B6، B1، D، E، کلسیم و منیزیم) همیشه به دلیل تغذیه ضعیف نیست. گاهی بدن در جذب یا استفاده مؤثر از این مواد با مشکل مواجه می‌شود. در این بخش، به دلایل اصلی و البته تا حد زیادی قابل پیشگیری این کمبودها می‌پردازیم.

رژیم‌های غذایی محدود یا نادرست
یکی از رایج‌ترین علل کمبود ویتامین‌ها، رژیم غذایی ناکافی است. افرادی که از رژیم‌های وگان یا گیاه‌خواری مطلق پیروی می‌کنند، بیشتر در معرض کمبود ویتامین B12 قرار دارند، زیرا این ویتامین عمدتاً در منابع حیوانی مانند گوشت، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات وجود دارد.
همچنین رژیم‌های غذایی با حذف گروه‌های غذایی کامل، مانند کربوهیدرات‌های پیچیده یا چربی‌های سالم، می‌توانند جذب یا متابولیسم ویتامین‌های محلول در چربی (مثل ویتامین D و E) یا ویتامین‌های گروه B را مختل کنند.

اختلالات گوارشی و سوءجذب
برخی بیماری‌ها باعث می‌شوند بدن حتی در صورت مصرف کافی ویتامین، قادر به جذب آن نباشد:
آنمی پرنیشیوز: یکی از مهم‌ترین علل سوء جذب B12 به دلیل فقدان فاکتور داخلی معده.
بیماری سلیاک، کرون و کولیت اولسراتیو: این بیماری‌های مزمن گوارشی باعث التهاب و تخریب مخاط روده می‌شوند و جذب ویتامین‌های B12، B6، D، E و مواد معدنی مانند منیزیم و کلسیم را کاهش می‌دهند.
جراحی‌های دستگاه گوارش مانند بای‌پس معده یا رزکسیون روده نیز توان جذب ریزمغذی‌ها را کاهش می‌دهد.

مصرف داروهای خاص
برخی داروها ممکن است مستقیماً در جذب یا متابولیسم ویتامین‌ها اختلال ایجاد کنند:
متفورمین (برای دیابت): کاهش جذب ویتامین B12
مهارکننده‌های پمپ پروتون (مثل اُمِپرازول): کاهش جذب B12 و آهن
داروهای ضد تشنج (فنیتوئین، والپروات): کاهش سطح B6، فولات و ویتامین D
ایزونیازید (درمان سل): تداخل با B6
داروهای ادرارآور: افزایش دفع منیزیم و کلسیم از طریق ادرار
مصرف طولانی‌مدت این داروها بدون پایش منظم، می‌تواند زمینه‌ساز نوروپاتی تغذیه‌ای شود.

الکلیسم مزمن
الکل یکی از دشمنان خاموش ویتامین‌هاست. مصرف مزمن آن موجب:
اختلال در جذب B1، B6، B12 و فولات
تخریب ذخایر ویتامینی در کبد
تحریک سیستم عصبی و تشدید نوروپاتی الکلی
الکلیسم همچنین ممکن است باعث کاهش دریافت پروتئین و کالری کافی شود که روند آسیب عصبی را تشدید می‌کند.

بیماری‌های مزمن زمینه‌ای
برخی بیماری‌های مزمن نیز زمینه را برای کمبود ویتامین و بی‌حسی اندام‌ها فراهم می‌کنند:
نارسایی کلیه: کاهش سطح ویتامین D، منیزیم و کلسیم
دیابت نوع ۲: افزایش دفع کلیوی و اختلال در متابولیسم ویتامین‌های B و D
اختلالات کبدی: اختلال در فعال‌سازی و ذخیره ویتامین B6
بارداری: نیاز افزایش یافته به ویتامین‌های گروه B و D، به‌ویژه در سه‌ماهه دوم و سوم
سوءتغذیه یا کاهش وزن شدید: ذخایر ویتامین‌ها و الکترولیت‌ها به‌سرعت تحلیل می‌رود.

سن، استرس و سبک زندگی
سالمندان بیشتر در معرض کاهش جذب B12 و D هستند.
استرس مزمن می‌تواند جذب ویتامین‌های گروه B را کاهش داده و نیاز بدن به آن‌ها را افزایش دهد.
کم‌خوابی، تحرک کم و سیگار نیز به‌صورت غیرمستقیم در بروز یا تشدید کمبودهای تغذیه‌ای نقش دارند.

نتیجه‌گیری این بخش:
کمبود ویتامین‌هایی که منجر به گزگز و بی‌حسی دست و پا می‌شوند، همیشه صرفاً ناشی از رژیم غذایی ضعیف نیست. سوءجذب، مصرف دارو، بیماری‌های زمینه‌ای، و سبک زندگی ناسالم می‌توانند نقش پررنگی در این مشکل ایفا کنند. برای همین، تشخیص علت زمینه‌ای و اصلاح آن، گامی ضروری در درمان است.
 

چطور بفهمیم بی‌حسی ما ناشی از کمبود ویتامین است؟

بی‌حسی، گزگز، مورمور شدن یا خواب‌رفتگی دست و پا می‌تواند نشانه‌ای از آسیب به اعصاب محیطی (نوروپاتی) باشد. اما آیا همیشه پای کمبود ویتامین در میان است؟ پاسخ کوتاه: خیر. این علائم دلایل مختلفی دارند و برای تشخیص درست، باید علائم دقیق، سابقه پزشکی و نتایج آزمایشگاهی با هم بررسی شوند.
در این بخش بررسی می‌کنیم چه زمانی کمبود ویتامین مشکوک است، چه علائم افتراقی با دیگر بیماری‌ها دارد، و چه آزمایش‌هایی برای تشخیص لازم است.

نشانه‌های بالینی کمبود ویتامین
کمبود برخی ویتامین‌ها مثل ویتامین‌های گروه B (مخصوصاً B12، B6، B1)، ویتامین D، E، کلسیم و منیزیم می‌تواند باعث علائم عصبی ظریف تا شدید شود. مهم‌ترین نشانه‌ها عبارتند از:
بی‌حسی متقارن در دو طرف بدن، مخصوصاً دست‌ها و پاها
گزگز یا سوزن‌سوزن شدن (پارستزی) بدون تحریک خارجی
سوزش عصبی در اندام‌ها یا کف پا
ضعف عضلانی خفیف تا متوسط
اختلال تعادل یا حرکات ناگهانی (آتاکسی)
در موارد شدید: اختلال حافظه، تمرکز، خلق‌وخو یا بینایی
نکته مهم: این علائم معمولاً آهسته و تدریجی ایجاد می‌شوند، برخلاف نوروپاتی‌های حاد.

نشانه‌های افتراقی (برای افتراق از دیگر علل بی‌حسی)
 

اگر علائم شما با هیچ‌کدام از موارد بالا مطابقت نداشته باشد و همراه با خستگی، رژیم گیاهی، بیماری گوارشی یا مصرف داروهای خاص باشد، احتمال کمبود ویتامین بالاتر می‌رود.

تست‌های آزمایشگاهی برای تشخیص کمبود ویتامین
برای اطمینان از این‌که بی‌حسی ناشی از کمبود ویتامین است، بررسی دقیق سطح ویتامین‌های کلیدی و مواد معدنی در خون ضروری است:
 

اگر بی‌حسی موضعی، شدید یا پیشرونده باشد، الکترومیوگرافی (EMG) و تست هدایت عصبی (NCS) نیز توصیه می‌شود تا الگوی نوروپاتی بررسی شود.

نکته حیاتی: فقط آزمایش کافی نیست
گاهی سطح ویتامین B12 در خون طبیعی است اما بیمار کمبود عملکردی دارد. در این مواقع تست هموسیستئین یا MMA می‌تواند کمبود پنهان را نشان دهد.
همچنین در برخی بیماران (مثل افراد مسن یا مبتلایان به سلیاک)، ممکن است جذب ویتامین مختل شود، حتی اگر رژیم غذایی ظاهراً مناسب باشد.
جمع‌بندی این بخش:
اگر بی‌حسی، گزگز یا سوزن‌سوزن شدن اندام‌ها با خستگی، ضعف یا رژیم غذایی محدود همراه است، بررسی سطح ویتامین‌های کلیدی و مواد معدنی ضروری است. تشخیص زودهنگام می‌تواند از بروز آسیب عصبی پایدار جلوگیری کند. همیشه با مشاوره پزشک عمومی یا متخصص مغز و اعصاب یا تغذیه مسیر درمانی خود را آغاز کنید.

روش‌های درمان و پیشگیری از بی‌حسی ناشی از کمبود ویتامین

اگر دلیل بی‌حسی و گزگز دست و پا کمبود ویتامین باشد، خوشبختانه در بسیاری از موارد با درمان ویتامینی هدفمند و اصلاح سبک زندگی قابل کنترل یا حتی قابل درمان است. اما باید بدانید که فقط مصرف کورکورانه مکمل کافی نیست. در این بخش، به‌صورت علمی و کاربردی، روش‌های درمان و پیشگیری را مرور می‌کنیم.

درمان کمبود ویتامین‌ها: اصول علمی + ملاحظات بالینی
برای هر ویتامین یا ماده معدنی مؤثر بر اعصاب، درمان اختصاصی وجود دارد. برخی نیازمند درمان خوراکی هستند و برخی تزریقی. در ادامه، مروری بر مهم‌ترین درمان‌ها داریم:
🔹 ویتامین B12 (کوبالامین)
تزریقی: در موارد کمبود شدید یا اختلال جذب (مثلاً آنمی پرنیشیوز یا بیماری‌های روده)، تجویز داخل عضلانی ضروری است (دوز معمول: 1000 میکروگرم در هفته برای ۳–۴ هفته، سپس ماهانه).
خوراکی: در کمبودهای خفیف یا پیشگیری، دوز روزانه 1000–2000 میکروگرم می‌تواند مؤثر باشد.
مکمل در وگان‌ها: گیاه‌خواران باید B12 را به‌صورت مکمل روزانه یا زیرزبانی استفاده کنند، چون در منابع گیاهی وجود ندارد.
🔹 ویتامین B6 (پیریدوکسین)
خوراکی: دوز درمانی معمول 50–100 میلی‌گرم در روز برای چند هفته است.
هشدار: مصرف بیش از 200 میلی‌گرم در روز برای مدت طولانی می‌تواند خود باعث نوروپاتی شود؛ همیشه باید تحت نظر پزشک باشد.
🔹 ویتامین B1 (تیامین)
تزریقی یا خوراکی: بسته به شدت کمبود. در بیماران با سوءتغذیه یا الکلیسم، درمان سریع با تیامین ضروری است (مثلاً تیامین تزریقی 100 میلی‌گرم روزانه برای ۵ روز).
🔹 فولات (ویتامین B9)
دوز معمول: 1 تا 5 میلی‌گرم در روز خوراکی، به‌ویژه در کمبودهای هم‌زمان با B12.
🔹 ویتامین D
دوز درمانی: بسته به سطح خون و شدت کمبود، 1000 تا 4000 واحد بین‌المللی (IU) در روز؛ در برخی موارد کمبود شدید، پزشک ممکن است هفته‌ای یک دوز بالا تجویز کند (مثلاً 50000 IU).
توصیه مصرف: همراه غذاهای چرب، در وعده نهار یا شام.
🔹 ویتامین E
دوز درمانی: در کمبودهای تأییدشده، 400 تا 800 IU در روز.
هشدار: مصرف دوزهای بالا برای طولانی‌مدت ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد.
🔹 کلسیم و منیزیم
مکمل خوراکی: کلسیم کربنات یا سیترات (با ویتامین D) و منیزیم سیترات یا اکساید.
توصیه مصرف: کلسیم بهتر است در شب مصرف شود (جذب بیشتر در خواب)، منیزیم نیز قبل از خواب باعث آرامش عضلانی می‌شود.

✅ پیشگیری از کمبود ویتامین: سبک زندگی تغذیه‌محور
🔹 تغذیه متنوع و متعادل
 

مکمل‌یاری هدفمند
در افراد در معرض کمبود (گیاهخواران، سالمندان، بیماران گوارشی، یا داروهای مزمن) توصیه می‌شود با پزشک درباره مکمل‌های پیشگیرانه مشورت کنند.
مکمل ترکیبی B-complex در بسیاری از بیماران مؤثر است.

✅ زمان‌بندی هوشمند مصرف ویتامین‌ها
 

سبک زندگی ضد‌کمبود
ورزش منظم: تقویت گردش خون و تغذیه عصبی
مدیریت استرس: استرس مزمن می‌تواند جذب و مصرف ویتامین‌ها را مختل کند
خواب کافی: نقش اساسی در بازسازی عصبی و حفظ تعادل متابولیک
اجتناب از سیگار و الکل: الکل جذب ویتامین‌های B را مختل می‌کند

جمع‌بندی این بخش:
درمان مؤثر بی‌حسی ناشی از کمبود ویتامین‌ها، نیازمند یک رویکرد ترکیبی است: تشخیص دقیق، درمان اختصاصی، تغذیه صحیح، اصلاح سبک زندگی و در صورت نیاز مکمل‌یاری تحت نظر پزشک. فقط با رعایت اصول علمی، می‌توان از آسیب‌های عصبی جدی جلوگیری کرد.

جمع‌بندی نهایی + پاسخ به پرتکرارترین سؤالات بیماران

اگر بی‌حسی، گزگز، سوزن‌سوزن شدن یا ضعف دست و پا را تجربه می‌کنید، نادیده گرفتن آن می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای اعصاب محیطی شما داشته باشد. کمبود ویتامین‌ها (به‌ویژه ویتامین‌های B12، B6، B1، ویتامین D، E، کلسیم و منیزیم) از دلایل شایع اما کمتر شناخته‌شده‌ی این علائم هستند. تشخیص زودهنگام، اصلاح سبک زندگی، مصرف هدفمند مکمل‌ها و در برخی موارد مداخلات تخصصی، می‌توانند روند آسیب را متوقف یا حتی معکوس کنند.
در ادامه، به پرتکرارترین سؤالات بیماران در این زمینه پاسخ می‌دهیم:

چه زمانی باید آزمایش بدهیم؟
اگر بی‌حسی دست یا پا بیش از چند روز ادامه یافت یا همراه با علائمی مثل خستگی، اختلال تمرکز، ضعف عضلات، اختلال در تعادل یا زخم‌های مزمن دهان بود، لازم است سطح ویتامین B12، B6، فولات، ویتامین D، کلسیم و منیزیم اندازه‌گیری شود. همچنین، اگر وگان هستید، سابقه بیماری‌های گوارشی دارید یا داروهای مزمن مصرف می‌کنید، غربالگری پیشگیرانه توصیه می‌شود.

مکمل ویتامین را چه وقت مصرف کنیم؟
B-complex، B12، C → صبح یا ناشتا با معده نیمه‌خالی (برای جذب بهتر و پیشگیری از تهوع).
D، E، A، K → همراه وعده چرب، نهار یا شام.
کلسیم → عصر یا شب، با وعده سبک.
منیزیم → شب قبل از خواب (کمک به آرامش اعصاب).
آهن → صبح، ناشتاً همراه ویتامین C (آب پرتقال)، دور از لبنیات و چای.

درمان کمبود ویتامین چقدر طول می‌کشد؟
بسته به نوع و شدت کمبود:
کمبود B12 شدید → معمولاً با تزریق طی ۳ تا ۶ هفته شروع بهبود دارد.
B-complex خفیف → طی ۲ تا ۴ هفته علائم کاهش می‌یابند.
D  و E → بهبودی ممکن است ۶ تا ۸ هفته طول بکشد.
در برخی موارد (مثلاً اختلال جذب یا بیماری زمینه‌ای)، درمان مادام‌العمر و کنترل دوره‌ای لازم است.

آیا کمبود ویتامین می‌تواند دائمی شود؟
در مواردی مانند آنمی پرنیشیوز، جراحی‌های گوارشی، یا بیماری‌های مزمن جذب، کمبود ویتامین ممکن است دائمی شود و نیاز به مکمل دائمی یا دوره‌ای تزریقی وجود داشته باشد. در غیر این صورت، با اصلاح تغذیه و سبک زندگی، می‌توان از بازگشت آن جلوگیری کرد.

چه زمانی مشاوره تخصصی لازم است؟
در این موارد حتماً به پزشک مراجعه کنید:
علائم بیش از ۲ هفته ادامه یافته یا رو به وخامت است.
بی‌حسی با ضعف عضله، افتادن مکرر، اختلال گفتار یا بینایی همراه شده.
دچار بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت، لوپوس، سلیاک یا بیماری عصبی هستید.
مکمل‌ها را مصرف می‌کنید اما پاسخ بالینی ندارید.
به چه پزشکی مراجعه کنیم؟
در گام اول: پزشک عمومی یا متخصص طب فیزیکی و توانبخشی برای بررسی اولیه و ارجاع مناسب.
در صورت نیاز به بررسی‌های پیشرفته: متخصص نورولوژی (اعصاب) یا غدد (در اختلالات متابولیک).
برای اصلاح رژیم غذایی و مکمل‌یاری صحیح: متخصص تغذیه.
توصیه نهایی + دعوت به مشاوره با ما
بی‌حسی و گزگز اندام‌ها زنگ خطری‌ست که نباید ساده از کنار آن عبور کرد. این علائم می‌توانند شروع یک بیماری پیش‌رونده عصبی یا صرفاً نشانه‌ای از کمبود یک یا چند ویتامین حیاتی باشند. تشخیص به‌موقع، بررسی آزمایشگاهی و درمان اصولی، کلید حفظ سلامت عصبی شماست.
اگر دچار این علائم هستید یا درباره مکمل‌ها و تغذیه خود شک دارید، همین حالا از طریق فرم مشاوره با کلینیک تخصصی ما ارتباط بگیرید. تیم ما آماده است تا مسیر بازگشت شما به سلامت را با دقت، دانش و تجربه همراهی کند.

دکتر فرزاد مریخ بیات

جراح و متخصص ارتوپدی – جراحی های فوق تخصصی دست و زانو